Wat een verrassing, lams T-bone

Lams T-bone stoer?

Bij een T-bone steak denk ik aan een stoer en lekker maar lastig stuk vlees. De uitdaging zit hem erin dat dit mooie stuk bestaat uit entrecote en ossenhaas. Door de verschillende eigenschappen van de stukken vlees bleek het bereiden een uitdaging, maar gelukkig toch een succes.

En dan kom je bij de online slager een linkje tegen naar lams T-bone steaks uit Nieuw Zeeland. Slechts 400 gram, maar deze beesten zijn dan ook niet zo groot als koeien. Je stelt je dus in op een stukje wat iets kleiner is dan je gewend bent maar toch nog wel een beetje stoer.

Verrassing! In de verpakking zitten meerdere steaks. Nee, het totaal is nog steeds zo’n 400 gram. Je krijgt gewoon meer stukken. Geen 2, geen 4, als ik de website beter had gelezen had ik kunnen verwachten dat het er rond de 8 zouden zijn maar ook dat is niet het geval. Wij mogen vanavond 10 lams T-bone steaks steakjes bereiden! Stoer kun je wel vergeten, dit is eerder schattig. Een groot voordeel is dat we met 10 stukjes wat ruimte hebben om te oefenen. Ik pak wel een kleiner bordje want anders raken ze verdwaald.

De uitdaging

Een simpele rekensom. 400 / 10 = 40 gram per stuk (dit was niet de uitdaging). Op het langste deel zijn ze zo’n 8 tot 10 centimeter in doorsnede en ze zijn zo rond de 1 cm dik. Dat wordt een bereiding op directe hitte. Spoel ze wel van tevoren even af. Er zijn wat kleine stukjes bot mee gekomen van het zagen en dat lijkt me geen optimale garnering.

Allemaal even lekker insmeren met zout en de peper en daarna snel de BBQ aan. Ik leg een gietijzeren sear grate op het rooster om mooie bruine ruitjes te produceren. Zodra deze goed heet is leg ik de eerste twee steakjes er op. Ze zijn te dun om te temperaturen en dat is ook helemaal niet nodig. Na een minuut of 2 a 3, met tussendoor een keertje draaien, zien ze er goed uit. Als ik al van een uitdaging mag spreken dan is het wel om de kleine stukjes niet door de relatief grote gaten van de sear grate te laten vallen. Zou het echt zo makkelijk zijn?

Eenmaal op mijn bord blijkt van wel. Net rosé en waanzinnig lekker van smaak. De ossenhaas is altijd kleiner dan de entrecote maar door het beperkte formaat van de lams T-bone steakjes is hij nu wel erg klein. Jammer, maar gelukkig hebben we er nog 8 liggen.

Stoofgroenten

Als bijgerecht heeft Gerda een tweetal pakketjes klaargemaakt. Deze maakt ze vaker als we vegetarisch bezoek hebben en die doen het altijd erg goed. Aluminium folie met daarin cherrytomaatjes, stukjes paprika, een takje rozenmarijn en dan een combinatie van boter en kruidenboter. De boter en kruidenboter worden gecombineerd om de kracht van de kruidenboter iets af te zwakken. De kruidenboter die Gerda maakt is namelijk altijd lekker pittig maar in dit geval mag hij iets meer gematigd. Normaal gaan er ook champignons doorheen maar die zijn op.

Vouw het pakketje dicht en laat het lekker even op het randje tussen de directe en de indirecte zone staan. Doordat je het niet boven de directe hitte hebt staan kan het lekker lang stoven. Wacht zeker 15 tot 20 minuten voor je het pakje openmaakt om te proberen. Het zou nu goed moeten zijn maar smaken verschillen. Maak het pakketje tussendoor niet te vaak open want dan verlies je te veel warmte.

De volgende acht lams T-bone steakjes bevestigen alles nog eens. Ze zijn super makkelijk om te bereiden en smaken subliem. De mooie herkenbare smaak van lam en dan krachtig uit dat kleine stukje malse vlees. Als je nog eens indruk op iemand wil maken zou ik dit zeker in overweging nemen.