Lokale delicatesse
In Scandinavië is het vrij normaal om rendier of eland op de menukaart tegen te komen. Als je in de buurt bent wil ik je dan ook met klem adviseren om je daar tegoed aan te doen. Met name eland hebben we in diverse vormen tot ons genomen en telkens met veel plezier. Denk aan biefstuk, hamburger en puntjes van de haas. Dit keer liggen er twee zeer aantrekkelijk ogende stukken entrecote in een lokale supermarkt in Zweeds Lapland. Het duurt niet lang voor ze achterin de auto liggen, op zoek naar een camping.
Grillhut
Het weer is wat guur met een lage temperatuur, veel wind en de dreiging van regen. Gelukkig blijft het droog en staat de tent snel. Buiten mogen we geen open vuur maken maar er zijn twee aangewezen plaatsen waar het wel is toegestaan. Één daarvan is een hutje (Stuga) met een deur van 1.40 hoog en ongeveer 2.00 bij 2.00 meter in het vierkant. Het dak loopt schuin naar boven en mondt uit in een schoorsteen. Binnen is een verhoging met een rooster. Daar onder staat een doorgeroeste ton om je vuur in te stoken. Rondom langs de rand is een bank getimmerd en er hangt een snoer met lampjes. Zeker gezien het weer is dit de ideale plek voor een stukje eland entrecote.
Opzet
Zoals eerder beschreven kun je het beste droog hardhout gebruiken om je eten boven te bereiden. Feit is echter dat je niet altijd de keuze hebt. Binnen liggen een paar stukjes hout wat ik heb aangevuld met een buiten gescoorde buit. Een mix van hard, zacht, droog, nat en harshoudende stukken en geen tijd om alles netjes door te stoken tot het droge gloeiende delen zijn.
Doordat de bodem van de ton is doorgeroest wordt het gat te diep om het vuur in te stoken. Ik besluit om het rooster als bodem te gebruiken en een eigen rooster op twee gekloofde stammetjes te leggen.
Het eigen rooster is een probeersel wat ik voor de vakantie op social media tegen ben gekomen. Het is een koperen pijp van 28 en 32 mm met daarin rvs fiets spaken. Door de spaken door zelf geboorde gaten in het koper te steken kun je een rooster van redelijk formaat meenemen in een handzaam en schoon formaat.
Smoked beans en eland entrecote
Lekker buiten, of in dit geval binnen, koken loopt niet altijd over van luxe. Naast de eland is er een blik Heinz smoked beans in de tas beland. Lekker makkelijk want die trek je zo open en kun je op of naast het vuur zetten. Zo’n blik duurt even voor hij warm is en kun je prima warm houden. Daarom maak ik die klaar voor ik aan de entrecotes begin. Draai hem regelmatig en roer met name de bodem om de paar minuten door zodat de boel niet aankoekt.
Als het blik klaar is mogen de entrecotes erop. Ze liggen al even uit de koelkast en zijn aan beide kanten met peper en zout bestrooid. Online heb ik gevonden dat de kerntemperatuur van het vlees gelijkwaardig is aan dat van een rund. Dus voor ons wil ik ze op 54 graden hebben. Kanttekening is dat well-done elandvlees enorm taai zou zijn. Als je zelf iets verder wilt garen kan dat maar rond de 60 graden zit echt de limiet.
Na even indirect te hebben gelegen leg ik de entrecotes direct boven het vuur. Door de hoogte van de stammetjes kan ik mooi de onderkant van het vlees bekijken tijdens het proces en ze op tijd omdraaien. Volgens de kern temperatuurmeter is het vlees nog niet zo ver maar gelukkig ben ik wel eens eigenwijs. Misschien toch eens op zoek naar een andere meter want een klein sneetje bevestigt mijn vermoeden, we kunnen gaan genieten.
Advies
Eland heeft een heerlijk uitgesproken wildsmaak. Gelukkig heeft de slechte kwaliteit brandhout geen invloed op het resultaat want het is heerlijk. We delen een mes, houten lepel en het blik bonen tussen ons in. Terwijl ik bonen eet snijdt Gerda haar vlees en andersom. Lekker simpel en dat geeft net even dat extra beetje sfeer aan de situatie. Had ik je al geadviseerd om dit zo snel mogelijk ook eens te proberen?
